Hartveroverende, magisch originele film over de Italiaanse grootouders van de regisseur, die met vallen en opstaan zich ontworstelen aan de armoede om geluk en welvaart te vinden in Frankrijk. Boven op een berg, middenin in de Piëmont (Noord-Italië), ligt het piepkleine dorpje Ugheterra. Nu zijn alle huizen vervallen, maar een eeuw geleden woonden daar families met allemaal dezelfde achternaam. Zo ook de grootouders van regisseur Alain Ughetto. Cesira belandt op de berg door haar liefde voor Luigi, een van de 11 kinderen uit een Ughetto familie. Grond is er schaars en het eten dus ook. Luigi en zijn broers vertrekken dan ook elke winter naar Frankrijk en Zwitserland, om daar het zware werk te doen. Er worden kinderen geboren, nieuwe liefdes gevierd, huizen gebouwd en ondertussen droomt iedereen van een beter bestaan. Met behulp van een bijzonder speelse stop-motion animatiestijl, waarin hij af en toe letterlijk contact maakt met zijn grootmoeder, creëert Alain Ughetto een prachtige, ontroerende liefdesbrief aan zijn ouders en grootouders die hun hele leven met hun handen werkten. Ze konden alles maken wat ze zagen. Het zelfde doet de filmmaker nu. Met zijn handen brengt hij iedereen en alles tot leven, van de bordkartonnen huizen en de bossen van broccoli tot de koeien en zijn eigen familie. No Dogs or Italians Allowed is zo een warme, humorvolle ode aan zijn familie en een tijd die we bijna vergeten zijn. Die waarin vele Europeanen arm en ongeletterd waren en als (gast-)arbeiders probeerden wat van hun leven te maken. Een volkomen terechte winnaar van de European Film Award voor beste Animatiefilm van Europa.
